Անմահություն. Հովհաննես Հաճընցի

Անմահություն

Հերոսները չեն մեռնում,

Այլ դառնում են հրեշտակներ,

Հողի մեջ արյուն են հեղում

Ու դառնում են նրան տեր։

Հերոսները սրբացած աղոթում են երկնքում,

Հսկում են մեզ ամենուր,

Մեր սրտերում, մեր մտքում։

Հերոսները հողածին սերմն են, արմատն են ծառի,

Մեռոն ու մերան են ասես՝ մեր կյանքի ու պայքարի,

Մեր կտակն են դրոշմված,

Սեպ են հայի հոգու մեջ,

Նրանց գործը չավարտված՝ պիտի տանենք մինչև վերջ։

Հերոսները չեն մեռնում

Ազատության համար խենթ,

Այլ սրբոց տունն են փրկում,

Ու իրենք են դառնում խենթ։

Փառք ու պատիվ ձեզ, տղե՛րք, Արցախի քաջ ասպետներ,

Հայրենիքին կյանք տված, անմահացած մեր սրբեր։

Հայի ոգին չի մեռնում

Ու անպարտ է, լավ գիտցեք,

Դուք արծիվ եք երկնքում,

Մենք ծառա ենք, դուք՝ մեզ տեր։

Մենք չենք պարտվել թշնամուն,

Այլ սատանային ենք պարտվել,

Ապագայում, լավ գիտցեք, հաղթանակն է մեզի տեր։

Շնորհակալությու՛ն, տղերք, այս խաղաղ օրվա համար,

Որ ապրում ենք ձեր շնորհիվ, մեր սրտում եք մինչև մահ։

Մեր պայքարն է առջեւում,

Ու կլինի բաղձալին,

Միայն հավատքով ապրենք,

Հետ դառնանք մեր խելքին ու բազկին։

Ձեր պայքարով անտրտունջ մե՛ր պայքարն է առջեւում,

Ու կլինի բաղձալին,

Կուռ է ոգին մեր սրտում։

 Հերոսները չեն մեռնում,

Այլ ապրում են հենց մեր մեջ,

Խիղճն են, պատիվը հայի,

Գոյակռիվն են անվերջ։

 Ժամանակը կբուժի բոլոր վերքերը խոցված,

Ու կգա օրը, գիտեմ, տաս միլիոնի ցասումով,

Մենք իրար հետ կհատենք սահմանները ծովից ծով…

 Հերոսները չեն մեռնում,

 Այլ դառնում են հրեշտակներ,

Հողի մեջ արյուն են հեղում

Ու դառնում են նրան տեր։

Հովհաննես Հաճընցի, 28.01.2021

Exit mobile version