Այսօր Հայաստանի Հանրապետությունը ոչ միայն շրջապատված է դրսից, այլ նաև զավթված է ներսից, որի իշխանությունը թշնամու օրակարգն է սպասարկում։ Այս մասին գրել է Խաչիկ Գալստյանը.
«Ինչո՞ւ հենց եկեղեցին, ինչո՞ւ հենց հիմա
Եկեղեցին ստանձնում է 5 Ի առաջնորդությունը
Կիրանցից ու Ոսկեպարից սկիզբ առած, Հայ առաքելական Սուրբ եկեղեցու հոգևոր հայրերի (հատկապես Բագրատ Սրբազանի) առաջնորդությամբ հանուն հայրենյաց հողի պաշտպանության ոտքի ելած Ժողովրդի մոտ
ՏԱ ՀՈՒՅՍ,
ՏԱ ԼՈՒՅՍ,
ՏԱ ՈՒԺ Է արթնացել։
Պատմական բոլոր ժամանակներում էլ, երբ հայ ժողովուրդը կորցրել է իր պետականությունը կամ նվաճվել է օտար զավթարարների կողմից, հենց եկեղեցին է դարձել հայապահպանման ու ազգային-ազատագրական պայքարի ջահակիրը։
Այսօր Հայաստանի Հանրապետությունը ոչ միայն շրջապատված է դրսից, այլ նաև զավթված է ներսից, որի իշխանությունը թշնամու օրակարգն է սպասարկում։
Կազմալուծված են պետական, քաղաքական ու հասարակական համակարգի բոլոր ինստիտուտները`
բանակը բարոյալքված է,
ԱԱԾ-ն` կազմաքանդված,
ընդդիմադիր դաշտը` պառակտված,
մտավորականութ
յունը վախվորած,
երիտասարդութ
յունը`այս ամենի վրա թքած։
Իսկ ոստիկանությունը դարձել է պարգևավճար ստացող հայրենավաճառ ու դեռ ջանասիրաբար փորձում է բռնության գործիքակազմով սանձել ժողովրդի արդարացի ցասումը։
Միայն եկեղեցին է կանգուն մնացել, չնայած նրան էլ են շատ հարվածել։
Եկեղեցին սկսել է գործել ու գործի է դնում իր ամենասուր գործիքակազմերը`
բանադրանք և նզովք բոլոր նրանց նկատմամբ, ովքեր զբաղված են` Ցեղասպանության ժխտման, Արցախուրացման,
ազգուրացման ու հայրենավաճառութ
յան քարոզով։
Այսինքն` իշխանական ողջ վերնախավն ու նրա սպասարկուները զրկվում են եկեղեցական բոլոր ծիսակարգերին մասնակցության հնարավորությունից։
Այսպիսով, Եկեղեցին դառնում է հայահավաքման կենտրոն ու ստանձնում է հայի
ինքնության, ինքնիշխանության, ինքնահամախմբման, ինքնաազատագրման ու ինքնակատարելագործման առաջնորդությունը»։