Սամվել Պետրոսյանը ծնվել է 1954թ. Ախալցիխե քաղաքում, ապա ընտանիքով ապրել է Ծալկայի շրջանում: 1968թ. բնակության համար տեղափոխվել են Ախալքալաք, որտեղ 1971թ.-ին նա ավարտել է միջնակարգ դպրոցը: Սամվել Պետրոսյանի գործունեությունն ամբողջությամբ ուղղված է մարդու իրավունքների պաշտպանությանն ու Ախալքալաքի բնակիչների կարիքների հոգածությանը: 1991-93թթ. նա ղեկավարել է Ախալքալաքի շրջանը, որից հետո մի քանի տարի աշխատել է ՆԳ համակարգում:
2006թ. Սամվել Պետրոսյանը Վրաստանի ՆԳ նախարարության Սամցխե-Ջավախքի երկրամասային գլխավոր վարչության, Ախալքալաքի շրջանային վարչության պետի պաշտոնում է աշխատել, ապահովել Ախալքալաքի բնակչության հանգիստ ու խաղաղ կյանքը: Բնակչությանն անհանգստացնող բոլոր հիմնախնդիրները նրան քաջածանոթ են, ուստի նրա նպատակն էր՝ դառնալ համերկրացիների ներկայացուցիչը Վրաստանի խորհրդարանում:
2012թ. ստանալով ժողովրդի քվեն՝ խորհրդարանում բարձրաձայնել է տարբեր ոլորտներին առնչվող կարևորագույն հիմնահարցեր, մասնավորապես՝ Հայոց ցեղասպանության ճանաչման հարցը:
2016 թ.-ից մինչ օրս Սամվել Պետրոսյանը Ախալքալաքի մունիցիպալիտետի սակրեբուլոյի (ազգային ժողովի) պատգամավոր է:
Բնակչությանն անհանգստացնող տարբեր բնույթի հիմնահարցերի կարգավորման հետ կապված՝ պարոն Պետրոսյանի հետ ունեցանք հարցազրույց, որը ստորև ներկայացնում ենք ձեր ուշադրությանը.
1.Պարոն Պետրոսյան, նախ շնորհավորում եմ Ձեզ Ամանորի և Ս. Ծննդյան տոների կապակցությամբ: Խնդրում եմ, ներկայացրեք , թե ընտրվելով խորհրդարանի պատգամավոր, ի՛նչ եք արել՝ հօգուտ ժողովրդի:
Պատասխան. Շնորհակալություն, ես ևս Ձեզ և բոլորին եմ շնորհավորում ամանորյա և սուրբծննդյան տոների առթիվ, մաղթում եմ ամենայն բարիք: Նախընտրական քարոզարշավների ժամանակ բնակչության կողմից բարձրացվում էին սոցիալ-տնտեսական, կենցաղային հիմնահարցեր: Իսկ բոլոր տեղերում, նշված հարցերի հետ մեկտեղ, բարձրացվում էր Հայոց ցեղասպանության՝ Վրաստանի կողմից ճանաչման, Արցախի հարցի և հայոց լեզվի՝ տարածաշրջանային կարգավիճակ ստանալու հարցերը: Թերևս, ելնելով ներկայիս արտաքին քաղաքական վիճակից, այդ հարցերը դեռևս մնացել են չլուծված: Իսկ տնտեսական ոլորտի հարցերից շատերը կարգավորվել են:
Քանի որ ինքս գիտակցում եմ, որ մարդու իրավունքների պաշտպանությունը սկսվում է խորհրդարանի ընդունած օրենքներից, ուստի աշխատել եմ այնպիսի նախաձեռնություններով հանդես գալ, որոնք կարող են օգուտ բերել մեր ժողովրդին: Օրինակ՝ մինչ 2012թ. նորածինների ծնողներն էին 500 լարի գումար վճարում: Սակայն այժմ, երբ հիվանդանոցի տնօրինության միջոցով իմ մոտ բարձրաձայնվեց այդ հարցը, ես այն բարձրացրի խորհրդարանում: Իմ առաջարկությունը կոլեգաներիս կողմից միաձայն ընդունվեց: Այդ նախագիծը դարձավ օրենք. տեղական բյուջեից պետությունն է համապատասխան գումար տրամադրում նորածինների ծնողներին:
Մյուս հարցը. քանի որ Վրաստանը եվրոընտանիքի անդամ է, ուստիև՝ օրենքները ևս պիտի համապատասխանեն: Դրա համար ընդունվեց օրենք՝ վիզաների կարգավորման մասին: Օտար երկրի քաղաքացին 180 օրվա ընթացքում 90 օր իրավունք ուներ մնալ Վրաստանում: Եվ քանի որ Ս. –Ջավախքում ապրում էին այնպիսի ընտանիքներ, որոտեղ ամուսինը կամ կինը այլ պետության քաղաքացիներ էին, ստացվում էր այնպես, որ ընտանիքի անդամները, հիմնվելով գործող օրենքին, ստիպված էին չմնալ Վրաստանում: Արդյունքում տուժում էր ընտանիքը, մարդիկ կանգնում էին արհեստական խոչընդոտի առաջ: Այս օրենքը իմ առաջարկությամբ քննարկվեց և ենթարկվեց փոփոխության՝ ի նպաստ ոչ միայն Ս.-Ջավախքի, այլև ողջ Վրաստանի բնակչության: Այսօր օտար երկրի քաղաքացիները իրավունք ունեն Վրաստանում մնալ 365 օր:
2.Կարևորագույն պրոբլեմատիկ հարցերից մեկը նաև երկքաղաքացիության հարցն էր, երբևէ այդ մասին բարձրաձայնե՞լ եք խորհրդարանում:
Պատասխան. Իրոք, Դուք ճիշտ եք: Մեր տարածաշրջանում երկար ժամանակ այդ հարցը ևս անհանգստացնում էր բնակչությանը: Առաջինը ես այս մասին բարձրաձայնել եմ խորհրդարանում և մի քանի անգամ էլ Արդարադատության նախարարությունում: Պետք է ասեմ, որ այս հարցը երկար ժամանակ քննարկման թեմա էր: 2019թ. ընդունվեց նոր օրենք , և կարևորագույն այս հիմնախնդիրը լուծվեց մասամբ:
- Այժմ Ախալքալաքի մունիցիպալիտետի սակրեբուլոյի պատգամավոր եք, և կատարված աշխատանքների կողքին մնացել են նաև այլ հիմնախնդիրներ: Դրանց կարգավորման համար Դուք ինչպիսի՞ աշխատանքներ եք իրականացնում:
Պատասխան. Այո՛, անշուշտ, հանդիպումները բնակչության հետ անցկացնում ենք պարբերաբար: Սոցիալական ոլորտին վերաբերող հիմնախնդիրներն են հիմնականում բարձրաձայնվում ժողովրդի կողմից՝ խմելու ջրի, ոռոգման համակարգի և այլն: Այս հարցերը առկա են ոչ միայն մեր տարածաշրջանում, այլև ողջ Վրաստանում: Մեր կողմից յուրաքանչյուր հարց բարձրաձայնվում է համապատասխան ատյանների առաջ:
4.Պարոն Պետրոսյան, յուրաքանչյուր անհատ՝ հասարակական կամ քաղաքական գործիչ, ունի իր կենսագործունեության ձևաչափը, ո՞րն է Ձեր որդեգրած սկզբունքը:
Պատասխան. Աշատել եմ միլպետ, շրջանի ղեկավար, ընտրվել եմ խորհրդարանի պատգամավոր: Տարբեր կոլեկտիվների հետ եմ աշխատել, միանշանակ, ինձ համար գերակայող սկզբունքը մարդու իրավունքների պաշտպանությունն է եղել և միշտ այդպես կլինի:
5.Պարոն Պետրոսյան, բոլորին է հայտնի, որ 2020 թ. աշնանը Վրաստանում կայանալու են նոր խորհրդարանական ընտրություններ: Ի՞նչ ակնկալիքներ Դուք ունեք, Ձեր տեսակետը:
Պատասխան. Իմ կարծիքով՝ խորհրդարան մտնողը նախ պետք է ունենա հստակ ծրագիր, որ խորհրդարանի աշխատանքն ու ընդունվող օրենքները ծառայեն ի նպաստ ժողովրդի, բարելավվի մարդկանց սոցիալական վիճակը, ստեղծվեն աշխատատեղեր: Ջավախքում այնպիսի պսյմաններ պիտի ստեղծենք, որոնք կնպաստեն բիզնես-ծրագրերի իրականացմանը, ինչը միաժամանակ օգուտ կբերի և՛ շրջանին, և՛ պետությանը:
6.Պարոն Պետրոսյան, քաղաքական գործիչները, ունենալով քաղաքական տարբեր հայացքներ և ըմբռնումներ, երբեմն չեն ընդունում երկխոսությունը՝ ի նպաստ խաղաղության և համընդհանուր բարօրության: Ինչպիսի՞ն է Ձեր տեսակետը:
Պատասխան. Այդ դիալոգները ես գտնում եմ, որ շատ կարևոր են: Այնուամենայնիվ, ճիշտը ծնվում է երկխոսության ընթացքում: Եթե դիմացինը կարող է ապացուցել և հաստատել, որ, ասենք, իմ տեսակետն ու կարծիքը սխալ են, կընդունեմ: Եթե չլինի երկխոսություն, հասարակության մեջ ճեղքվածք կառաջանա:
7.Լինելով Վրաստանի Հանրապետության հայազգի քաղաքացի՝ ինչպիսի՞ տեսակետ ունեք հայ և վրաց ժողովուրդների՝ Հայոսի ու Քարթլոսի դարավոր բարեկամության մասին:
Պատասխան. Այս հարցը շատ կարևոր է, և, միանշանակ, պիտի ասեմ, որ ավելի պիտի խորացնենք այս ամրակուռ բարեկամությունը: Մենք, որպես Վրաստանի քաղաքացի, պիտի աջակցենք, որ զարգանա, բարգավաճի ու հզորանա Վրաստանը: Մենք, որպես հայ, պետք է գիտակցենք, որ Հայաստանը մեր պատմական հայրենիքն է, պիտի աջակցենք, որ զարգանա, բարգավաճի ու հզորանա Հայաստանը: Եվ, որպես ջավախահայ, մենք պիտի գիտակցենք, որ մենք այն օղակն ենք, որը պիտի ամրապնդի հայ-վրացական անխախտ եղբայրությունը:
Շնորհակալություն, հարգարժան պարոն Պետրոսյան, անկեղծ ու հետաքրքիր զրույցի համար:
Հարցազրույցը վարեց Հռեփսիմե Պապոյանը