Նույն ընդհանրական տոնայնությամբ՝ «Граждане алкоголики, хулиганы, тунеядцы»՝ ինչպես ռուսական հայտնի «Операция “Ы”»ֆիլմում, այնպես չէ՞…
Երեկ հայկական պառլամենտարիզմի պատմության մեջ, թերևս նախադեպը չունեցող փաստեր արձանագրվեցին: Փաստեր, որոնք ուղղակի դաջվածքի նման մնալու են՝ որոշների համար որպես խարան, որոշների համար՝ որպես հպարտություն:
Ազգային ժողովի «Իմ քայլը» խմբակցության 44 պատգամավորների ներկայացրած Սահմանադրության մեջ փոփոխությունների փաթեթը երեկ հրավիրված արտահերթ նիստում չընդունվեց՝ 0 կողմ, 36 դեմ, 87 ձեռնպահ ձայնով։
Ներկա իշխանության ներկայացուցիչներին տրվող ամենատիպական բնորոշումը, թերևս, «բանակից խուսափածների իշխանություն,, ձևակերպումն է, քանի որ Փաշինյանի կառավարության և օրենսդիրների արական հատվածը հիմնականում բանակ գնալուց հրաժարված, բանակում չծառայած, ծառայությունից խուսափածներն են: Այսինքն, նրանց բնորոշիչը ամեն դեպքում ժխտումն է, ժխտականը: Ընդհուպ մինչև՝ օրենքի և իրավունքի ժխտմամբ, ապօրինի կերպով օրենսդիր գործունեություն իրականացնելը:
Այսինքն, իշխանության օղակներում, այդ թվում՝ օրենսդիրում հավաքված են մարդիկ, որոնք մի կողմից գործող օրենքները շրջանցող նախագծեր են բերում օրենսդիր մարմին՝ Ազգային Ժողով, իսկ մյուս կողմից՝ իրենց բերած՝ իրավական առումով՝ անգրագետ նախագծերին կողմ քվեարկելուց անգամ խուսափում-խուսանավում են:
Հետաքրքիր է՝ ինչպես կարելի է բացատրել իմքայլականների երեկվա՝ իրենց իսկ ներկայացրած՝ Սահմանադրական փոփոխությունների նախագիծը միաձայն, միակամ, միահամուռ՝ տոտալ «ձեռնպահ» քվեարկելը:
Ի՞նչ ասել է՝ ձեռնպահ: Ասել է, թե՝ չեզոք լինել, ասել է՝ խուսափել, չանել, հրաժարվել՝ որևէ բան անելուց, ասել է, թե՝ չկողմնորոշվել, ձեռնպահ մնալ: Իսկ սա նշանակում է մենք ունենք մի իրավիճակ, որը ստեղծողները, հրահրողները նույն այն ուժը կամ մարդիկ են, որոնք ճակատագրական պահին ձեռնպահ են մնում և մնալու, խուսափելու են, հրաժարվելու են հստակ տեսակետ, դիրքորոշում արտահայտելուց, հրաժարվելու են կամ չեն կողմնորոշվելու: Այսինքն, սա նշանակում է մենք ունենք չկողմնորոշվածների, խուսափողների, ձեռնպահների իշխանություն:
ԱԺ երեք ուժերից մեկը՝ իմքայլականները իրենց ներկայացրած նախագծի ակտիվ գովքն անելուց հետո՝ ձեռնպահ մնացին քվեարկել դրա օգտին, այդպիսով հաստատելով, որ տվյալ նախագծի հանդեպ իրենք պատասխանատու չեն, հրաժարվում են, խուսափում են պատասխանատու լինել:
Խորհրդարանական մյուս ուժը՝ ԲՀԿ-ականները քննարկումների ժամանակ լքեցին դահլիճը և վերադառնալով դեմ քվեարկեցին իմքայլականների նախագծին:
Այսինքն՝ մի տեսակ դրսևորեցին «ոչ տաք, ոչ սառը», «ոչ ձուկ, ոչ միս» պահվածք: Եվ միայն ԼՀԿ-ականներն էին, որ մասնակցեցին և ակտիվ քննադատեցին օրենքը շրջանցող նախագիծը և հստակ դեմ քվեարկեցին:
Հիմա՝ ասելիքս այն է, որ ձեռնպահների, չկողմնորոշվածների, իրենց իսկ բարձրացրած ու կարևորած խնդիրները մինչև վերջ չտանողների, խուսափողների իշխանությունը ինչպես եկավ իշխանության՝ ժողովրդին խաբելով, այնպես էլ՝ այսօր հրաժարվելով իր իսկ նախագծից՝ այն թողնում է ժողովրդի վրա, ժողովրդական հանրաքվեով է կամենում լուծել սահմանադրական դատարանի ներկա կազմից ազատվելու և իր նախընտրելիներով ՍԴ ունենալու հարցը:
Իսկ ժողովուրդը, մեծ հաշվով, չի էլ հասկանում, թե ինչ ահավոր գործարքների մեջ է ներքաշում իրեն ցանկացած պատասխանատվությունից մշտապես խուսափող Փաշինյանը և նրա խուսափողների, չկողմնորոշվածների, ձեռնպահների իշխանությունը: