Հասարակության մեջ նեգատիվ էմոցիաներ էին կուտակվել, որովհետև վախենում էին արտահայտվել, իսկ հիմա չեն վախենում, որ կարող է բռնեն, ծեծեն, ուղղակի, կհիշեք, 2016-ին, օրինակ, ողջ ատելությունը Ադրբեջանի հանդեպ էր, իսկ ՊՊԾ գնդի գրավումից հետո շրջվեց դեպի ներս: Այսօր «Տեսակետ» մամուլի ակումբում նման կարծիք հայտնեց մեդիա փորձագետ Սամվել Մարտիրոսյանը՝ անդրադառնալով ատելության խոսքին, հասարակության շրջանում, ներքաղաքական կյանքում, մամուլում դրա տարածվածությանը, կանխարգելմանն ու նվազեցմանն ուղղված աշխատանքներին:
«Ատելության խոսքը չի շատացել, պարզապես ներս է մտել»,-ասաց նա՝ միևն ույն ժամանակ հավելելով, որ իրավիճակը լարված ու սուր է, սակայն պայթյունավտանգ չէ: «Պայթյունավտանգ աճ չկա, բայց դեստրուկտիվ իրավիճակ է»,-նշեց փորձագետը:
Նրա խոսքով՝ նման մթնոլորտի ձևավորման պատճառներից մեկն այն է, որ ֆեյսբուքյան կարգավորումներն ատելության խոսքի առումով հայերենի դեպքում մեզ համար բարենպաստ չեն, որովհետև հայերենը միայն հայհոյանքների դեպքում է մոդերացվում, մինչդեռ ատելության խոսքը միայն հայհոյանքները չեն, և ցանկացած մարդ գրում է՝ ինչ ցանկանում է:
«Մյուսը քաղաքական իրավիճակն է, լարվածությունը երկու տարի է՝ չի նվազում, փաստացի՝ երկու տարի է՝ նախընտրական պրոցեսների մեջ ենք՝ լարվածության առումով»,-ասաց Մարտիրոսյանը: Նա հավելեց. «Հայաստանում խոսքի ատելության տարածման հիմնական խնդիրը ֆեյքերը չեն, խնդիրը մեր քաղաքական վերնախավն է՝ բոլոր կողմերից, առայսօր քաղաքական պայքարի մշակույթ չի ձևավորվել, իսկ երկրորդ պրոբլեմը ԶԼՄ-ներն են, որոնք չեն մոդերացնում իրենց սոցցանցերի հարթակները»:
«Մենք քաղքական հասարակություն չենք դառնում, մնացել ենք շուկայական հարաբերությունների մեջ, մենք ունենք մաքրվելու, զարգանալու դաշտ, մենք պիտի ինքներս մեզ հարցնենք՝ ու՛ր ենք գնում»,-նշեց ասուլիսի մյուս բանախոս, հոգեբան Իրինա Ծատուրյանը:
Նա անդրադարձավ նաև վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանի արտահայտություններին, մասնավորապես՝ «շնաբարո դուրսպրծուկներ», «փռել ասֆալտին», «ծեփել պատերին» և այլն: Այս առնչությամբ հոգեբանն ասաց. «Ոչ մի պետական այրի հարիր չէ նման բառերով խոսելը: Ատելությունն ապակառուցողական էմոցիա է, մահացու մեղքերից մեկն է, ատելությամբ խոսողները պիտի հասկանան, որ վաղը-մյուս օրը կարող են հիվանդանալ»:
Ծատուրյանը հավելեց նաև, որ ատելության խոսք առավելապես կիրառում են նրանք, ովքեր ներանձնային կամ միջանձնային խնդիրներ ունեն: