Կարանտինային մեկուսացումը կարող է մարդկանց վրա հոգեբանական բացասական ազդեցություն ունենալ եւ առաջացնել հետվնասվածքային սթրեսային խանգարման ախտանշաններ, ցրվածություն եւ զայրույթ: Այս մասին նշված է Lancet-ում հրապարակված նոր հոդվածում:
Լոնդոնի Թագավորական քոլեջի գիտնականները վերլուծել են 24 հետազոտություն, որոնք 10 երկրներում անցկացվել են սուր շնչառական համախտանիշի, Էբոլա տենդի, H1N1 գրիպի, մերձավորարեւելյան շնչառական համախտանիշի եւ ձիագրիպի բռնկումների ժամանակ: Նրանք պարզել են, որ կարանտինը հոգեբանական հետեւանքների լայն սպեկտր ունի. դրա հետեւանքով պացիենտների մոտ կարող են առաջանալ հետվնասվածքային սթրեսային խանգարում (ՀՎՍԽ), դեպրեսիա, զայրույթի եւ վախի զգացում, մեծանում է նաեւ հոգեմետ նյութերի չարաշահման վտանգը:
Ընդ որում՝ կարանտինից հետո ՀՎՍԽ ախտանիշները կարող են երկար ժամանակ պահպանվել: Հատկանշական է, որ կարանտինն առավել մեծ հոգեբանական ազդեցություն է ունենում հոգեկան խանգարումներով մարդկանց եւ առողջապահության ոլորտի աշխատակիցների վրա:
«Հետեւանքները կարող են հայտնաբերվել ամիսներ կամ տարիներ անց: Տվյալները ցույց են տալիս, որ կարանտինի նախատեսման գործընթացում անհրաժեշտ է միջոցներ ձեռնարկել այս հոգեբանական ազդեցությունները նվազագույնի հասցնելու համար»,- նշել է առաջատար հեղինակ Սամանտա Բրուքսը:
Գիտնականները նաեւ պարզել են, որ կարանտինի տեւողությունը ազդում է հոգեվիճակի վրա այդ միջոցառման ներգործության աստիճանի վրա. ավելի երկարատեւ կարանտինները հաճախ բերում են հոգեկան առողջության վատթարացման: Հոգեկան խնդիրների առաջացման ռիսկը նույնպես մեծանում է, եթե կարանտինային մեկուսացման մեջ եղող մարդիկ առաջին անհրաժեշտության իրեր չունեն (սննդամթերք, ջուր եւ հագուստ) եւ չի բավականացնում կարանտինի նպատակի ու անհրաժեշտ գործողություններ ձեռնարկելու վերաբերյալ ցուցումների մասին առողջապահության մարմիններից ստացվող տեղեկատվությունը:
Գիտնականները չեն համեմատել պարտադիր եւ կամավոր կարանտինի հոգեբանական էֆեկտները, բայց կարծում են, որ մյուսների անվտանգության ապահովման համար «ալտրուիստական» կարանտինը սթրեսի մակարդակը կարող է նվազեցնել: