Ինչու Ադրբեջանը 10-15 տարի առաջ Տավուշի գյուղերը չէր պահանջում, ներկայացնում է, այն ժամանակ, երբ տեսնում է, որ կա պատրաստակամ իշխանություն, որը բանակցային գործընթացի ողջ տրամաբանությունը պատրաստ է աղավաղել, այդ տրամաբանությունը խախտել և գնալ միակողմանի զիջումների։ Այս մասին ԱԺ-ում լրագրողների հետ զրույցում ասաց ԱԺ «Պատիվ ունեմ» խմբակցության քարտուղար Տիգրան Աբրահամյանը։
«Այդ ճանապարհների և այդ տարածքների հետ կապված ՀՀ իշխանությունը սկզբում շրջանառության մեջ մտցրեց մոտեցում, թե Ադրբեջանը պահանջում է այդ 4 գյուղերը, հետո ևս 4 անկլավները, ապա մենք էլ ունենք տարածքներ, որոնք Ադրբեջանը օկուպացրել է տարբեր շրջաններում ու փորձում էին համարժեքության իրավիճակ ստեղծել, ինչը կարող է տրամաբանական թվալ, բայց խնդիրն այն է, որ այսօր իշխանությունը գնում է ոչ թե սահմանային ճշգրտումների, այսինքն դեմարկացիա, դելիմիտացիա ճանապարհով, այլ փաստացի գնում է 4+4 գյուղերի հանձնման ճանապարհով»,- արձանագրել է Աբրահամյանը։
Նա նաև ընդգծեց, որ Փաշինյանը հայտարարում է, որ սահմանազատումն սկսում է այս հատվածից, այն դեպքում, երբ մինչև երեկ ՀՀ իշխանությունները այս կողմից, ադրբեջանական իշխանություններն այն կողմից, մոտեցում են հնչեցնում, որ Հայաստան -Ադրբեջան չլուծված հարցերից մեկը վերաբերում է դիլիմիտացիա, դեմարկացիայի հիմքում դրված սկզբունքների հետ։ Այսինքն, ունենք իրավիճակ, երբ պարզ չէ, կա՞ կոնսենսուսային քարտեզ, քանի որ Ադրբեջանը չի համաձայնում այն քարտեզներին, որոնք Հայաստանն էր առաջակում, խոսքը 1975 թ-ին քարտեզների մասին է, ինչպես նաև իրավական բազայի, որի հիման վրա ցանկացած երկրում իրականացվում է այդ գործընթացը։ Այս պարագայում՝ 4 գյուղն Ադրբեջանին հանձնելը չի նշանակում սահմանազատում կամ սահմանագծում իրականացվեց։
Նույն գործընթացը տարիներ առաջ լուռ իրաանացվեց Սյունիքում՝ Գորիս- Կապան ճանապարհին, երբ իրականության մեջ առանց քարտեզների՝ ներքին կարգով գնացին «ճշգրտումների» ճանապարհով։ Ադրբեջանը ստացավ այն, ինչ ցանկանում էր, իսկ Հայաստանը դրա դիմաց չստացավ ինչպես Սյունիքի դեպքում, այնպես էլ Տավուշի դեպքում։
Հարցին, թե կա արդյոք պատերազմի վտանգ՝ նա պատասխանեց, որ ակնհայտ է, որ ՀՀ իշխանության հիմնական վարքագծային առանձնահատկությունն այն է, որ ցանկացած խնդրահարույց իրավիճակում, երբ տեսնում են, որ կա հանրային ճնշում՝ առաջ է բերվում պատերազմի վտանգը, որը տարբեր փուլերում աշխատացրել են։ «Ակնհայտ է, իր անզորությունը պարտակելու համար առաջ է բերելու պատերազմական շանտաժը։ Նույն տրամաբանությամբ այսօր վաղը, 1, 2, 3 տարի հետո, այլ տարածքների, սահմանադրության դեպքում էլի առաջ բերվելու ադրբեջանական շանտաժի ու թուրքական սպառնալիքի մոտոցումը, ու արդյունքում շարունակական գնալու ենք զիջումների»։