Երևանի կողմից Ալիևի պահանջների կատարման ևս մեկ վտանգավոր հետևանք:
Քաղաքագետ Բենիամին Մաթևոսյանն Alpha News-ի եթերում «Վերնագիր» հեղինակային հաղորդման ընթացքում ներկայացրել է թեմայի շուրջ մասնագիտական վերլուծություն, որում մասնավորապես ասվում է.
«Ինչպես և սպասվում էր, Ադրբեջանը, ստանալով Հայաստանից ցանկալին (Երևանի համաձայնությունը Բաքվում COP29 գագաթնաժողովի անցկացմանը), չի արել Հայաստանի ակնկալվող զիջումները․ Բաքուն շարունակում է գերության մեջ պահել տասնյակ հայերի (չհաշված Արցախի ռազմաքաղաքական ղեկավարությունը), ինչպես նաև չի ստորագրել Երևանի հետ ոչ միայն «խաղաղության պայմանագիրը», այլև նույնիսկ «մտադրությունների մասին համաձայնություն»:
Ավելին, Իլհամ Ալիևի օգնական Հիքմեթ Հաջիևի վերջին հայտարարություններն ասում են, որ Բաքվում այժմ կարծում են, թե Հայաստանի հետ նույնիսկ խոսելու բան չկա: Ադրբեջանը ստացել է ցանկալին՝ COP29-ը լեգիտիմացրել է Արցախի կլանումը, ինչպես նաև տվել է «կանաչ լույս» «Արևմտյան Ադրբեջան» ծրագրի իրականացման համար: Այսինքն՝ Բաքվի համար մաքսիմում պլանը կատարվել է, և Ալիևը մտադիր է վերադառնալ Հայաստանի հետ բանակցություններին (մասնավորապես՝ Երևանի նոր պահանջների ներկայացմանը) միայն գագաթնաժողովից հետո:
«Հայաստանն ու Ադրբեջանը կվերադառնան խաղաղության պայմանագրի տեքստի քննարկմանը հաջորդ ամիս», — ՏԱՍՍ-ին հայտարարել է Ադրբեջանի նախագահի օգնական Հիքմեթ Հաջիևը:
Իսկ ի՞նչ պահանջների մասին է խոսքը: Միջազգային դատարանի կողմից Ադրբեջանի հայցին Երևանի երկու առարկությունները բավարարելու որոշումը մեկնաբանելով՝ Ադրբեջանի ԱԳՆ-ն հայտարարել է այն մասին, որ երկիրն ի գիտություն է ընդունել այդ որոշումները, ինչպես նաև նշել է, որ «Ադրբեջանը ձգտում է վնասի փոխհատուցման և ֆինանսական փոխհատուցման՝ միջազգային իրավունքների «Հայաստանի կողմից խախտումների» համար այլ միջազգային իրավական հարթակներում, ներառյալ շրջակա միջավայրի և էներգետիկ ենթակառուցվածքների ոչնչացմանը օկուպացիայի ընթացքում»:
Այսինքն՝ Ադրբեջանը «օկուպացիայի» համար դրամական փոխհատուցում է ուզելու Նիկոլ Փաշինյանից, ով Արցախը ճանաչել է որպես Ադրբեջանի մաս, իսկ իրեն՝ որպես անջատողականության կողմնակից, ֆինանսավորող երկրի ղեկավար։ Ինքը՝ Փաշինյանը, երկիրը տարել է այնպիսի փակուղի, որը Բաքվին թույլ է տալիս գնալով ավելի շատ նոր պահանջներ առաջադրել Հայաստանի Հանրապետությանը։ Արդեն պարզ է, թե ինչի մասին է լինելու «նոր բանակցային գործընթացը», որի մասին խոսել է Հիքմեթ Հաջիևը, և որը պիտի սկսվի դեկտեմբերին։
Հայաստանի ներկա պատմական զարգացման փուլում խնդիրների մեծամասնությունը կրում է սուբյեկտիվ բնույթ, և այսօրվա իրավիճակը Երևանի և Բաքվի բանակցությունների հետ կապված դրա վառ վկայությունն է:
Մտածե՛ք այդ մասին…»։