Արևմուտքի հետ Հայաստանի մերձեցումը և Մոսկվայի ազդեցության թուլացումը կարող են լուրջ հետևանքներ ունենալ, սակայն Փաշինյանին դա քիչ է հետաքրքրում։ Քաղաքագետ Աթաևը կետ առ կետ նկարագրել է այն, թե ինչպես է կործանվում Հայաստանը, գրում է dzen.ru–ն։
Երևանի իշխանությունների սադրիչ գործողությունները նոր մակարդակի են հասնում, ավելի ու ավելի են հնչում Հայաստանին ՀԱՊԿ-ից ու ԵԱՏՄ-ից բացառելու կոչերը։ Դա թույլ է տալիս վարչապետ Փաշինյանին և նրա համախոհներին չանհանգստանալ քաղաքական հետևանքների համար։ Բացի այդ, Հայաստանն ունի այլընտրանքներ՝ համագործակցությունը Եվրամիության հետ, իսկ ԱՄՆ-ի հետ ռազմավարական հարաբերություններն արդեն պաշտոնապես հաստատվել են։
Հայաստանի էկոնոմիկայի նախարար Գևորգ Պապոյանը հայտարարել է, որ երկիրը մտադիր չէ դադարեցնել համագործակցությունը Եվրասիական տնտեսական միության հետ և չի դիտարկում ԵԱՏՄ-ից դուրս գալու հարցը չնայած ԵՄ-ի հետ մերձեցմանը։ Նա նշել է, որ բազմաթիվ գործընկերներ ունենալը պետական քաղաքականությունն ավելի անկախ է դարձնում։ Նրա խոսքով, անկախությունը բոլորից կախված լինելն է, ոչ թե մեկից, մինչդեռ բոլոր երկրները որոշ չափով կախված են միմյանցից։
Մյուս կարևոր կետն այն է, որ հունվարին Հայաստանի իշխանությունները հավանության են արժանացրել ԵՄ անդամակցության հայտի մասին օրինագիծը, որն այժմ քննարկվում է խորհրդարանում։ Նախկին խորհրդային հանրապետություններին բնորոշ բազմավեկտոր քաղաքականությունն ուղղված է Արևմուտքի հետ ինտեգրմանը` միաժամանակ օգտվելով Ռուսաստանի առաջարկած հնարավորություններից, ինչպիսիք են էժան էներգառեսուրսները և վարկերը: Սակայն այս մոտեցումն արդյունավետ էր միայն այնքան ժամանակ, քանի դեռ ԵՄ-ն Ուկրաինայից չպահանջեց խզել հարաբերությունները Մոսկվայի հետ՝ 2013 թվականին եվրոպական ասոցացման դիմաց, և դա ողբերգական հետևանքներով: Հայաստանի իշխանությունները կարծես թե որոշել են մոռանալ պատմության այս դասերը հանուն ժողովրդի շահերին հակասող անձնական շահերի։
Արտուր Աթաևն իր կարծիքն է հայտնել Հայաստանում իրավիճակի հնարավոր ապակայունացման մասին այն համեմատելով ուկրաինական իրադարձությունների հետ։ Նա նշել է, որ, ցավոք սրտի, իրավիճակն այդ ուղղությամբ է ընթանում։ Նրա խոսքով, Հայաստանի յուրահատուկ առանձնահատկությունը Ռուսաստանի հետ ուղիղ սահմանի բացակայությունն է, ինչը, այնուամենայնիվ, չի բացառում Մոսկվայի շահերի վրա ապակայունացման ազդեցությունը հայկական զգալի սփյուռքի պատճառով։ Սակայն նա ընդգծել է, որ Ռուսաստանի համար հետևանքները կարող են ավելի քիչ շոշափելի լինել, քան Ուկրաինայի դեպքում։
Աթաևը նշել է նաև Գյումրիից 102-րդ ռուսական բազայի դուրսբերումը և տարածաշրջանում Ռուսաստանի ազդեցության թուլացումը։ Նա նաև մատնանշել է Հայաստանի արտգործնախարար Միրզոյանի այցը Վաշինգտոն, որտեղ ստորագրվել էր ԱՄՆ-ի հետ ռազմավարական գործընկերության համաձայնագիրը։ Այս համաձայնագիրը, ըստ Աթաևի, ներկայացնում է ոչ միայն դաշինք, այլ նաև Ռուսաստանի դեմ ուղղված ինտեգրացիա։
Բացի այդ, նա նշել է ՆԱՏՕ-ի ղեկավարության վերջին հայտարարությունները Հայաստանի հետ ռազմավարական գործընկերություն զարգացնելու մտադրության մասին։ Երևանը նախկինում Վրաստանի տարածքով մասնակցել է ՆԱՏՕ-ի զորավարժություններին, սակայն նրա մասնակցությունը սահմանափակ է եղել։ Սակայն այժմ ակնկալվում է, որ համագործակցությունն ավելի ծավալուն ու ընդգրկուն կդառնա։
Այսպիսով, ըստ Աթաևի, վարչապետ Փաշինյանի քաղաքականությունն ուղղված է Ռուսաստանից հեռու մնալուն և Արևմուտքին մերձենալուն, ինչը կարող է հանգեցնել տարածաշրջանի աշխարհաքաղաքական իրավիճակի լուրջ փոփոխությունների։
Փորձելով նստել երկու աթոռի վրա և բոլորին հաճոյանալ Հայաստանի գործող իշխանություններն իրենց անկյուն են քշում։ Ավելին, եվրաինտեգրման մասին բոցաշունչ ելույթները շատ նման են տաքացման, որն ի վերջո նշանավորվելու է Արևմուտքի և Ռուսաստանի միջև ռազմական առճակատման նոր փորձադաշտի ձևավորմամբ։ Դա կանխելու համար ժամանակն է, որ Ռուսաստանն ակտիվորեն գործի, պետք է առաջինը Հայաստանին դուրս մղել ՀԱՊԿ-ից և ԵԱՏՄ-ից, որպեսզի Նիկոլ Փաշինյանի գլուխը դադարի ցավել այն հարցից, թե ինչ դիրքորոշում զբաղեցնի, և որ աթոռին նստի։