Քառօրյա պատերազմի ժամանակ արիաբար զոհվածների թվում էր նաև Ղարաբաղյան պատերազմի մասնակից, ազատամարտիկ Սուրեն Ճարտանյանը: Ազատամարտիկին սրտի երեք վիրահատությունները չխանգարեցին նորից մեկնել ռազմաճակատ: Կաթված ստացած կնոջը թողնելով հիվադանոցում` սահմանային իրավիճակի մասին լուրը լսելուն պես որպես կամավոր մեկնեց Արցախ: Մեկնել է՝ չսպասելով անգամ իր ջոկատին, ովքեր ավելի ուշ պետք է մեկնեին:
Հետո պարզվեց՝ ազատամարտիկը նաև կյանքում է շտապողականությամբ աչքի ընկել: «Տեսնելով, որ շատ լուրջ բան չկա, և չասելով, թե ուր է գնում, կնոջը թեթևակի հաջողություն է ասում: Գնալուց առաջ, երևի, գիտակցելով, թե ուր է գնում, աղջկա հետ մանրամասն խոսում է` չթաքցնելով նրանից մեկնելու վայրն ու պատճառները: Հրաժեշտից առաջ աղջկան ասել է՝ կռվում հներն են պետք, պիտի հները գնան, ջահելները փորձ չունեն: Ասել է՝ մենք պետք է առաջին գծում լինենք, ոչ թե երիտասարդները: Երեք աղջիկ ուներ, նրանք հետո պատմեցին, որ եթե իրենց հայրիկն այսօր չգնար, հետո էր գնալու: Ինքը գնաց անձնազոհ լինելու ու կյանքը տալու համար»,- NewsBook-ի հետ զրույցում պատմեց Սուրեն Ճարտանյանի ընկերը՝ «Հաճն» հայրենակցական միության ատենապետ, Տեսակետ մամուլի ակումբի նախագահ Հովհաննես Գրիգորյանը:
Հովհաննես Գրիգորյանի փոխանցմամբ՝ Սուրենը Թալիշի թեժ կետում է կռվել. «Թեժ մարտի մեջ է մտել, և հաստատ մի քանի արնախում թշնամու էլ ոչնչացրած կլինի»: Սուրեն Ճարտանյանը «Հաճն» հայրենակցական միության ստեղծման առաջին իսկ օրվանից վարչության անդամ է եղել: Իսկ ռազմաճակատ բոլորից շուտ մեկնելու պատճառն, ըստ ընկերոջ, հետևյալն է. «Երևի, մտածել է նաև, որ եթե սպասի, իրեն չեն էլ կանչի, քանի որ սրտի հետ խնդիր ունի»: Սուրեն Ճարտանյանը Ղարաբաղյան պատերազմի ժամանակ վիրավորումներ էր ստացել, ընկերներին ասում էր, որ երևի, առողջական խնդիրների պատճառը դա է:
«Սուրենը սրտի մի քանի վիրահատությունների ենթարկվեց: Երեք հատ ստենդ ուներ: Մենք փորձում էինք ամեն ինչ անել և վիրահատությունների միջոցներ գտնել, որովհետև ստենդներից ամեն մեկը մի քանի միլիոն արժեր: Պարգևատրումները բերեց՝ ասաց, ՊՆ-ն հոգում է 50 տոկոս ծախսը, բայց մնացածը չեմ կարողանում գտնել: Միասին փորձեցինք ամեն ինչ անել, և դժվարությամբ փորձեց հաղթահարել իրավիճակը: Դրանից առաջ վատ էինք զգում, ոտքերը ուռած էին, քաջալերում էինք նրան, ասում էինք` Սուրեն ջան, լավ կլինի, ասաց՝ ամեն ինչ էլ գիտեմ, պատկերացնում եմ, վիրահատություն է՝ կանցնի, կգնա: Ասում էր` կհաղթահարեմ»,- պատմեց նա՝ հավելելով, որ չսխալվեց Սուրենը` հաղթահարեց վիրահատությունները, ոտքի կանգնեց ու սկսեց լիարժեք կյանքով ապրել:
Հովհաննես Գրիգորյանի խոսքով՝ Սուրեն Ճարտանյանը կազմակերպված էր ու պունկտուալ: «Միջոցառումներից ու հանդիպումներից առաջ ինքը միշտ բոլորից շուտ էր գալիս: 20 րոպե առաջ կգար ու ներքևում կսպասեր: Ասում էի՝ շուտ ասեիր, գոնե ես շուտ կգայի, դուռը կբացեի, դրսում չէիր մնա: Ասում էր` չէ, էսպես հանգիստ է: Նա իր պարգևների մասին ամպագորգոռ հայտարարություններ չէր անում, այլ համեստորեն լռում էր, հետո խոսակցությունների ընթացքում իմանում էինք, որ ստացել է այս կամ այն պարգևը: Հետո էլ իմացանք, որ Սուրենը մեծ գործ է արել, մեծ նվաճումներ է ունեցել, կարևորագույն դիրքերում է կռվել և մեծ արիություն ցուցաբերել»,- նկատեց նա: Ինչպես Սուրեն Ճարտանյանը, այնպես էլ Հովհաննես Գրիգորյանն արմատներով Կիլիկիայի Հաճն քաղաքից են: Հովհաննես Գրիգորյանը նշեց, որ Սուրեն Ճարտանյանի հետ բազմաթիվ ծրագրեր էին նախատեսել իրականացնել:
«Անավարտ Ֆիլմ ունեինք նկարահանված: Տասը տարվա արխիվ ունենք և ֆիլմը վերջացնելու համար պետք է Հաճն գնայինք՝ ավարտին հասցնեինք: Դա իմ ու Սուրենի երազանքն է եղել: Մեր հին ու Նոր հաճնցիների մասին է խոսքը, չավարտված ֆիլմում նաև Սուրենի խոսքը կա, որպես երիտասարդ հաճնցի: Այսօր էլ իմ իղձն է, որ կարողանանք այդ ֆիլմը վերջացնել՝ ավարտին հասցնելով նաև Սուրենի երազանքը»,- հույս հայտնեց մեր զրուցակիցը:
Նյութի աղբյուրը ` Newsbook.am