Ադրբեջանական ժող ճակատի ջոկատի որոշ զինվորականներ չգիտես ինչու խոջալուեցիների մի մասին դուրս բերեցին Նախիջեւանիկ գյուղի մոտ, որն այդ պահին գտնվում էր հայերի ասկերանյան ջոկատի մարտիկների հսկողության տակ»։ Ֆաթուլլաեւը գրում է, որ ծանոթանալով տեղանքի աշխարհագրությանը, ինքը կասկած անգամ չունի, որ հայկական կողմը միջանցք բացել է, այլապես խոջալուեցիները չէին կարող պաշարված եւ աշխարհից մեկուսացված վիճակից դուրս գալ։ «Սակայն դուրս գալով շրջափակումից, խոջալուեցիների խումբը չգիտես ինչու, կիսվել է երկու մասի եւ մի մասը ուղղվել է դեպի Նախիջեւանիկ եւ կարծես թե Ադրբեջանի ժողովրդական ճակատի զինվայլները ոչ այնքան ձգտում էին ազատագրել խոջալուեցիներին, որքան հասնել մեծ արյունահեղության՝ Մութալիբովի պաշտոնանկության ճանապարհին»։ Նույնիսկ ադրբեջանցի լրագրողն է փաստում, որ ակնհայտ է այն, որ «ողբերգական իրադարձությունները տեղի ունեցան առնվազն ոչ թե Խոջալուի տարածքում, այլ լրիվ այլ տեղ՝ ադրբեջանական Աղդամ շրջկենտրոնից ոչ հեռու»։ Սա այն դեպքում, երբ ադրբեջանական լրատվամիջոցները վերջին տարիներին այս փաստը անտեսել են, եւ կանխամտածված կերպով կեղծ ինֆորմացիա են տարածել։