«Մա՛յրս, դու իմ միակն էիր, ինչպես՝ Հայաստանս…»
Համո Սահյան
Ձոն՝ Հայոց մայրերին
Որքան էլ հարատևի Երկիր–մոլորակը և աշխարհ գան հանճարեղ բանաստեղծներ ու երգահաններ, նկարիչներ ու քանդակագործներ, միևնու՛յն է, ՄՈՐ մասին չի՛ գրվել ու չի՛ գրվելու, չի՛ երգվել ու չի՛ երգվելու, չի՛ վրձնվել ու քանդակվել կատարյալն ու ամենաանթերին, քանզի անբացատրելի է ՄԱՅՐ-ԷՈՒԹՅԱՆ Արարչաստեղծ խորհուրդը:
…Ո՜վ, Հայո՛ց մայրեր…Ձեր՝ ԲԱՑԱՌԻԿ ընտանեսեր, ընտանեշեն, զավակապաշտ, Աստվածասեր, հայրենապաշտ էությամբ, հաստատում եք այն միտքը, որ Հայուհի՛ն է երկնել Հիսուսին, որ ձեզանի՛ց են սերվել ազգերն աշխարհի, որ ձեր արգանդն է Սուրբ տաճարը Հայոց, որ ձեր ձեռքե՛րն են սյուները երկրիս, որ ձեր սրտերի զարկե՛րն են ղողանջները հայկական եկեղեցիների, որ ձեր աղոթքնե՛րն են պահապանները Հայրենյաց հողի: Ո՜վ, Հայո՛ց մայրեր, աշխարհի կանանց մեջ բացառիկնե՛րն եք ձեր գեղեցկությամբ ու ձեր շնորհներով, ձեր գթասրտությամբ ու ձեր նազանքով, ձեր բարությամբ ու հոգու տոկունությամբ, ջերմությամբ և խորագիտությամբ, ձեր մարդասիրությամբ ու ձեր լավատեսությամբ: Մեր մայրերը երկինքն ու երկիրն իրար կապող մի անձեռակերտ կամուրջ են, հրեշտակներ են Երկրի վրա՛, և նրանց ներկայությունը մեր կյանքում առեղծվածային գույների, խոսքի ու մեղեդու մի կատարյալ ներդաշնակություն է. որքա՜ն թերի ու անգույն կլիներ մեր կյանքն առանց մայրերի…Մեր ապրած կյանքի հայելին են աչքերը մայրերի. եթե ուզում ես ճանաչել զավակին, նայի՛ր նրա մոր աչքերի խորքը և լսիր լռությունը նրա հոգու…Մոր ներկայությունը մեր կողքին ամենահզոր վահանն է, ամենաշքեղ ամրոցը, ամենանամաքուր աղբյուրը, ամենաթովիչ երգը, ամենագեղեցիկ հեքիաթը, որը չունի վախճան:
…Ու՞մ ձեռքի պատրաստած հացն է այդքան համեղ, որքան՝ մայրերինը, ու՞մ աչքերի խորքում այդքան սեր կա իր զավակների հանդեպ, որքան՝ մոր, ու՞մ սրտում այդքան ներում կգտնվի, որքան՝մոր, ու՞մ աչքերից այդքան արցունք կհեղվի զոհված որդու համար՝ որքան մոր…Լուսինը լույս է տալիս, Արևը՝ ջերմություն, Աստված՝ սեր, իսկ մայրն՝ այդ ամենը՝ միասին, ուրեմն՝ ծնկաչոք աղոթենք ՄԱՅՐ-ԷՈՒԹՅԱՆ համար, խնկարկեք նաև Մայր հողին ի պահ տված նրանց մասունքների համար, սիրով ու սիրո մեջ պահենք ԼՈՒՅՍԻՑ ու ԱՐևԻՑ շաղախված Հայոց մայրերին՝ աշխարհի կանանցից բացառիկներին:
Մա՜յրս…
…Անձեռակե՛րտս, անվերջակե՜տս,
Անվախճան երգս ու տիեզե՛րքս,
Կ ա տ ա ր ե լ ու թ յ ո՜ւ ն ս…
Մայրենի լեզո՛ւս,
Հայրենի ծու՛խս,
Մեր նշխար հացը,
Մեր նիստուկացը,
Մեր կյանքի աղը,
Մեր շրթանց խա՛ղը,
Որդուս պատկերն ես
Ու մեր պատի՜վն ես,
Մեր Մայրաստա՜նն ես
Ու ՝ Հայաստա՛նն ես,
Դու՝ այսպիսի՛նն ես:
Կարինե Ավագյան