Անպարտելի Շուշի. Հովհաննես Հաճընցի

Դու մեր Շուշի՛, դու մեր պայքա՛ր,

Դու տուն հայոց՝ հայի համար,

Դու բերդ, ամրոց, աշխարհի զարդ

Ու սրբավայր, կյանքի տաճար,

Դու մեր Շուշի, մեր սրբավայր,

Եկեղեցի՝ հայի աշխարհ։

Դու մեր Շուշի, հայի նշխար,

Դեպի առա՛ջ, դեպի պայքա՛ր։

Աստվածաշնորհ դու կենաց ծառ,

Պորտն ես հայոց, միտքը պայծառ,

Դու մուսա ես հայի համար,

Դու մեր Շուշի, մեր սրբավայր։

Դու մեր Շուշի, մեր գանձարան,

Դու մեր հեքիաթ, աղոթարան,

Ով հանդգնի քեզ ցավեցնել,

Գեհենն է դառնում նրա համար տեր։

Քեզ Աստված է հովանի,

Սրին թշնամու Աստված կպատժի:

Քո զինվորն է քեզ պահապան, երկրային ուժն է նրան վահան,

Դու մեր Շուշի, հայոց պատվար,

Օրհնյալ է Աստված քեզ համար։

Դու մեր Շուշի, մեր սրբավայր,

Աղոթքն առ Աստված՝ քեզ համար։

Մեր սերը քեզ ամբո՜ղջ սրտով,

Մեր կանգուն լեռ, ժա՛յռ անվրդով։

Դու մեր Շուշի՛, դու մեր ամրոց,

Ցավեցնողին՝ գերեզմանոց։

Դու մեր կռվան աշխարհի դեմ,

Դու դատաստան, դու մեր տոտեմ,

Դու մեր ոստան վերերկրային,

Դու անդաստան հավերժ հային։

Հովհաննես Հաճընցի, 09.11.2020 թ.