Աշխատանքային օրենսգրիք 107-րդ հոդվածի համաձայն, գործատուն իրավունք ունի պարապուրդի ժամանակահատվածում աշխատողին տեղափոխել այլ աշխատանքի, սակայն ոչ միշտ է, որ գործատուն այդ հնարավորությունն ունենում է։ Եթե գործատուն այդ հնարավարությունը չի ունենում, փոխհատուցում է պարապուրդի համար միջին ժամային աշխատավարձի չափով ոչ ավելի, քան օրենսդրության սահմանված նվազագույնի չափով։
Կառավարության մամուլի կենտրոնում կայացած ասուլիսում աշխատանքի և սոցիալական հարցերի նախարարության աշխատանքի և զբաղվածության վարչության պետ Ժորա Սարգսյանը հստակեցրեց, որ սա այն դեպքում, երբ ոչ աշխատողի մեղքով առկա է աշխատավայրում պարապուրդ։
Նա նշեց, որ նույն օրենսգրքում առկա է մեկ այլ կարգավորում, որը վերաբերում է անհաղթահարելի ուժին, սահմանված է, որ այս դեպքում գործատուն չի վճարում պարապուրդ։
«Հաշվի առնելով, որ այս երկու հոդվածների, կարգավորումների միջև առկա են մի շարք տարընկալումներ, տարբեր գործատուներ, աշխատողներն առաջնորդվում են առաջին կարգավորումով, իսկ որոշները երկրորդով՝ համարելով, որ իրենց համար անհաղթահարելի ուժ է, չեն վճարում աշխատողներին»,- ասաց Ժ. Սարգսյանը։
Նրա խոսքով, նախարարության կողմից մշակվել է օրենքի նախագիծ, որն այս պահին քննարկումների փուլում է, ինչը հստակություն կմտցնի։
Ժ. Սարգսյանն ասաց, որ հիմա քննարկում են նաև՝ թե հստակ որ դեպքերում է գործատուն վճարելու, որ դեպքերում անհաղթահարելի ուժով պայմանավորված չի վճարելու։
«Աշխատանքային օրենսգրքով հեռավար աշխատանք հասկացություն կամ վճարումների մասին կարգավորումներ առկա չեն։ Կան մասնագետներ, որոնք ասում են՝ Աշխատանքային օրենսգրքում կան տնաշխատողներին վերաբերող կարգավորումներ, բավարար է, որպեսզի համարենք հեռավար։ Սակայն դա այդպես չէ, 98-րդ հոդվածն այն դեպքերի համար է, երբ աշխատանքներն ի սկզբանե նախատեսված են եղել, որ պետք է իրականացվեն տանը, աշխատանքային պայմանագիրն այդպես է կնքված գործատուի և աշխատողի միջև։
Սակայն հեռավար աշխատանքն այն դեպքն է, երբ աշխատանքն արտակարգ դրությամբ պայմանավորված այլևս հնարավոր չէ իրականացնել աշխատանքի վայրից, աշխատանքն իրականացվում է, օրինակ, տանից։ Սահմանում ենք տվել նաև տվյալ պարագայում. եթե աշխատանքը կատարվում է հեռավար եղանակով, ենթադրվում է, որ աշխատանքի արդյունավետությունը կամ աշխատանքի բնականոն գործունեությունը սահմանված աշխատաժամի տեսակետից ամբողջությամբ պահպանվում է, հետևաբար՝ նախատեսել ենք, որ այս պարագայում պետք է վարձատրությունն էլ ամբողջությամբ պահպանվի»,- մանրամասնեց նա։
Նա ներկայացրեց ևս մի քանի առաջարկություն, որոնք ներառված են նախագծում. երբ որ աշխատողը պայմանավորված, բնականաբար, արտակարգ դրությամբ, չի կարողանում աշխատանքի ներկայանալ ժամանակին կամ այդ օրվա ընացքում չի կարողանում ներկայանալ աշխատանքի, գործատուն իր նախաձեռնությամբ չի կարող ազատել նրան։
Մեկ այլ կարգավորմամբ. հաշվի առնելով, որ ստեղծված իրավիճակում նաև ուսումնական հաստատություններն են արձակուրդներում, այս պարագայում շատ ծնողներ, ովքեր երեխաներին խնամելու համար ստիպված են մնալ տանը կամ ուշացումով են ներկայանում, առաջարկում են իրենց բացակայությունը կամ ուշացումները գործատուն համարի հարգելի, կարգապահական տույժ չկիրառի անհարգելի բացակայության հիմքով։ Այդ դեպքում վարձատրության փոփոխություն է առաջարկվում. ուշացումը երկու ժամ գերազանցելու դեպքում մինչև 14 տարեկան երեխա խնամող ծնողները կվարձատրվեն փաստացի աշխատած ժամանակին համապատասխան։