Հայաստանի գործող իշխանությունները՝ Նիկոլ Փաշինյանի գլխավորությամբ, սիրում են հայտարարել, թե Հայաստանում վերացրել են համակարգային կոռուպցիան։ Ընդ որում այս հայտարարությունը հնչել է բազմիցս Փաշինյանի բերանից 2018 թվականի իշխանափոխությունից հետո։ Իսկ պատերազմում կրած պարտությունից հետո, ժողովրդավարությունը որպես բրենդ ներկայացնող Փաշինյանը բազմիցս հայտարարել է, թե իրեն հաջողվել է արմատախիլ անել կոռուպցիան Հայաստանում։
Մինչդեռ, անգամ, ԱՄՆ պետդեպարտամենտն է հայտարարել, թե կոռուպցիան շարունակում է խոչընդոտ հանդիսանալ Հայաստանում ամերիկյան ներդրումների համար։ Խոչընդոտներ են արձանագրվել հատկապես այնպիսի կարևոր ոլորտներում, ինչպիսիք են արդարադատության համակարգը և օրենքի գերակայության հետ կապված հարցերը, գործող օրենքների և կանոնակարգերին համապատասխանելը։
«Ներդրողները պնդում են, որ առողջապահության, կրթության, ռազմական, ուղղիչ և իրավապահ ոլորտները չունեն թափանցիկություն և նախկինում կաշառք կորզելու համար օգտագործել են ընտրովի կիրառում, խնդիր է մնում հակակոռուպցիոն ինստիտուտների իրավապահ և դատախազական մարմինների վրա քաղաքական դրդապատճառներով արտաքին ազդեցության հնարավորությունը»,– ասված է պետդեպի հայտարարության մեջ։
Փաստացի, նույնիսկ ԱՄՆ իշխանություններն են ստիպված արձանագրել, որ Հայաստանի գործող վարչախումբը, մեղմ ասած, ստում է։ Ավելին, շատ դեպքերում, եթե նախկին իշխանությունների օրոք բարձրագույն ղեկավարությունը տեղյակ էր կոռուպցիոն դրսևորումների մասին, ապա փաշինյանական ապիկար վարչախումբը նույնիսկ ի վիճակի չէ վերահսկելու կոռուպցիոն դրսևորումները։ Եվ իշխանությունը համակերպվել է այս իրավիճակի հետ, մի կողմից խաբում և ստում է հանրությանը, մյուս կողմից՝ թույլ է տալիս միջին և խոշոր բյուրոկրատիային իրականացնել իր սեփական գործողությունները, կաշառատվության և այլ հարցերում չի խանգարում, փոխարենը ստանում է այդ բյուրոկրատիայի լոյալությունը՝ Հայաստանի բյուջեն թալանելու, երկիրն անդունդ գլորելու ճանապարհին։
Ստեղծվել է մի պարադոքսալ իրավիճակ, երբ գործող իշխանությունները բավականին հաջող դաշնակցի են հայտնաբերել՝ ի դեմս կոռումպացված բյուրոկրատիայի, որի հետ կարողանում են ոչ միայն թուլացնել Հայաստանը, այլ նաև վերջնականապես կործանել պետականությունը։