«Կլասիկ քաղգործիչ» Էդմոն Մարուքյանը որոշեց «զարդարել» ձմռան վերջին օրվա երեկոյան լրահոսը: Թերևս տաղտկալի նկատելով փետրվարի 29-ի լրահոսը, Էդմոն Մարուքյանը, ֆեյսբուքյան գրառմամբ, այնտեղ նետեց գրառում, թե՝ այսպես ու այսպես. «Նիկոլ Փաշինյանին եմ ներկայացրել ՀՀ Հատուկ Հանձնարարություններով Դեսպանի պաշտոնից ազատման դիմում»:
Գուցե այլ հանգամանքներում կարելի էր հավելել՝ «բարի ազատում» կամ ՝ ազատագրում (հասկանալի է՝ Փաշինյանի «քաղաքական պատանդառությունից» ազատվելը նկատի ունենք, այլ ոչ թե այլ բան): Սակայն սա այդ դեպքը չէ, քանի որ Էդմոն Մարուքյանն ինքն է սիրահոժար ու կամավոր նետվել Փաշինյանի քաղաքական գիրկը՝ համաձայնելով դառնալ նրա «հատուկ հանձնարարություններով» դեսպանը: Որպես այդպիսին, Էդմոն Մարուքյանը, բնականաբար, ապահովել է իր նկատմամբ համապատասխան ու համարժեք վերաբերմունք, ինչպես ասվում է՝ ցմահ, իսկ իր ծառայությունները նկատի ունենալով՝ նաև ցմահից էլ այն կողմ: Սերունդները երբեք չեն մոռանա, իսկ ժամանակակիցներն էլ դեռ երկար կհիշեն:
Թեպետ, արդեն դժվար է հիշել, թե Մարուքյանը որերորդ անգամն է բաժանվում Փաշինյանից: Հնարավոր է, ինչպես դա արդեն մի քանի անգամ եղել է, այս անգամ էլ բաժանվում է, որպեսզի կարճ ժամանակ անց, է՛լ ավելի ջերմորեն միանա նրան, օրինակի համար, որպես «յուրահատուկ հանձնարարություններով դեսպան»:
Ա.Հ.
Zham.am