Վրաստանի տարածքում գտնվող Բաբաքարի բլրազանգվածում խորանալով՝ ադրբեջանական կողմն իրականում նպատակ ուներ ավելի առաջ գնալ և դիրքեր հաստատել հենց Հայաստանին մոտ հատվածում, ինչը ձախողվել է հայկական ԶՈւ-ի շատ օպերատիվ ռազմական գործողությունների արդյունքում։ Այս մասին Tert.am-ի հետ զրույցում ասաց ռազմական փորձագետ Տարոն Հովհաննիսյանը` անդրադառնալով Ադրբեջանի կողմից Բաբաքար բլրազանգվածում տարածքներ գրավելուն և 200 հա առաջ ընթանալուն։
«Ադրբեջանական սահմանային ծառայությունը, որը Տավուշի հետ սահմանային հատվածում անցյալ տարի փոխարինել էր բանակին, Հայաստանի, Ադրբեջանի և Վրաստանի սահմանների խաչման հատվածում փորձել էր դեպի ՀՀ-ի հետ սահման առաջանալ նաև 2019 թ․ մարտ-ապրիլ ամիսներին՝ խորանալով Բաբաքար կոչվող բլրազանգվածի մեջ։ Սակայն, ի պատասխան ադրբեջանական սադրանքի, հայկական զինված ուժերը նույնպես առաջ են շարժվել։ Քարտեզին նայելով` կարող ենք ասել, որ Ադրբեջանը դեպի մեր սահման 400-500 մետրի չափով առաջ է շարժվել, իսկ մեր զինված ուժերը՝ շուրջ 1,5 կմ՝ կանգ առնելով հենց նախկին ԽՍՀՄ սահմաններով ամրագրված ՀՀ-Ադրբեջան սահմանագծին՝ իրենց վերահսկողության տակ վերցնելով այդ տարածքը։ Իսկ ադրբեջանական զինված ուժերը մեր սահմանից 500-1 կմ հեռավորության վրա են տեղակայված»,- ասաց Հովհաննիսյանը։
Վերջինս հավելեց, որ ադրբեջանական կողմի հիմնական գործողությունն է եղել այդ շրջանում դիրքերի ուժեղացումը, գլխավորապես հենց Վրաստանի տարածքի հաշվին։
«Իրականում Ադրբեջանը Վրաստանի տարածքում վաղուց մի քանի դիրք ուներ, հենց լեռան վրա էլ ունեին՝ ամենայն հավանականությամբ 2008-2009 թթ․ ընթացքում կառուցված։ Այժմ ուժեղացրել են դիրքերը, ավելացրել են մի քանի դիրք, և այս պահին դիրքեր ունեն Բաբաքար լեռնագագաթից մինչև Կարմիր կամուրջ՝ վրացական մաքսային անցակետի տարածքից 300 մ հեռու»։
Հովհաննիսյանի խոսքով՝ հենց այդ տարածքն էլ մոտավորապես կազմում է հոդվածում հիշատակված 200 հա-ն։
Փորձագետը նշեց նաև, որ այդպիսով ադրբեջանական կողմը միգուցե նպատակ է ունեցել շրջանցել հայկական դիրքերը, ավելի բարենպաստ դիրքեր զբաղեցնել, բայց քանի որ հայկական զինված ուժերն այդ սադրանքին արձագանքել են և առաջ շարժվել, ըստ էության, նրանց նպատակի այդ հատվածը ձախողվել է։ Արդյունքում Ադրբեջանի կողմից գրաված տարածքները նրանց որևէ առավելություն կամ գերակայություն չեն տալիս հայկական կողմի հանդեպ։
«Միակ խնդիրը հետևյալն է՝ ավելանում է լարվածությունը․ եթե նախկինում մեր և նրանց դիրքերի միջև հեռավորությունը մինչև 3 կմ էր, ապա այժմ մինչև 1 կմ է՝ հեռավորությունը կարճացել է։ Հենց դա, նաև շարունակվող ինժեներաամրաշինական աշխատանքներն են պատճառը, որ մենք պարբերաբար լարվածություն ենք տեսնում Տավուշի սահմանի այդ հատվածում։ Այսինքն՝ միակ հիմնական խնդիրը, որն առաջացել է այս գործողությունների հետևանքով, այդ հատվածում լարվածության աճն է։ Դա էլ սկսվել է ադրբեջանական սահմանային զորքերի տեղաշարից։ Հայկական զինված ուժերն արդեն պարտադրված էին այդ իրավիճակում առաջ գնալ և ավելի հարմար դիրքեր զբաղեցնել։ Հակառակ դեպքում, ադրբեջանական զինված ուժերը կարող էին ավելի առաջ գալ»,-ասաց փորձագետը։
Նշված հատվածի հայկական բնակավայրերի՝ Բերդավան և Զորական գյուղերի մասին խոսելիս Հովհաննիսյանը նշեց, որ դրանք ադրբեջանական դիրքերից մինչև 10 կմ հեռավորության վրա են, մինչև 15 կմ հեռավորության վրա էլ տեղակայված է Բագրատաշենով անցնող Հայաստան-Վրաստան ավտոմայրուղին։ Գյուղերն ու մայրուղին, ինչպես նկատեց Հովհաննիսյանը, բաժանվում են մեր ուժեղացված դիրքերով ու Բաբաքարի բլրազանգվածով, իսկ ուղիղ տեսանելիությունը բացակայում է։
«Ադրբեջանական կողմի ավտոմայրուղին, որը Կարմիր կամրջով անցնում է դեպի Վրաստան, ընդհակառակը՝ ավելի է մոտեցել մեզ՝ այժմ այն 6 կմ է հեռու հայկական դիրքերից։ Իսկ 5 կմ հեռավորության վրա է նրանց Շինխլի գյուղը, որը տեղակայված է սահմանագծին։ Այստեղ արդեն բլրազանգվածները մեր դիրքերն ու նրանց գյուղը չեն բաժանում, քանի որ այդ հատվածները հովտային շրջան են իջնում։ Այդ առումով կարող ենք ասել, որ հայկական կողմը որոշակի առավելության է հասել»,- եզրափակեց Հովհաննիսյանը։