Ռուսաստանի գիտությունների ակադեմիայի պրոֆեսոր Ալեքսանդր Լոմանովը Alpha News-ի հետ զրույցում մեկնաբանել է Իրանի և Իսրայելի միջև հակամարտությունը և այն, թե ինչպես իրեն կվարվի Պեկինն այդ հարցում:
«Չինաստանի դիրքորոշումը շատ հասկանալի է, այն միանգամայն կանխատեսելի է։ Չինաստանը շահագրգռված է, որպեսզի այդ հակամարտությունը հնարավորինս շուտ դադարեցվի։ Առաջին հերթին այն պատճառով, որ այն գործողությունները, որոնք այժմ ձեռնարկում են Իսրայելն ու ԱՄՆ-ը, մեղմ ասած, հակասում են նրան, թե ինչպես է Չինաստանը պատկերացնում նորմալ հարաբերությունները միջազգային հանրության շրջանակներում։ Չինաստանը սկզբունքորեն դեմ է ՄԱԿ-ի որոշումներով չհիմնավորված ուժի կիրառմանը։ Առաջին հերթին Չինաստանի համար սա ՄԱԿ-ի կանոնադրության վրա հիմնված աշխարհակարգի ակնհայտ արագացված ապակայունացում է։ Ես ուզում եմ ընդգծել, որ սա Չինաստանի համար սկզբունքորեն կարևոր դիրքորոշում է։
Չինաստանը երբեք չի խոսում այն մասին, որ ՄԱԿ-ի կանոնադրության վրա հիմնված աշխարհակարգը հնացել է։ Նրանք խոսում են այն մասին, որ դա համաշխարհային համակարգի սկզբունքորեն կարևոր անկյունաքարն է, և պետք է զբաղվել այդ կարգի ամրապնդմամբ, այլ ոչ թե այն խարխլելով։ Սա, այսպես ասած, քաղաքական և տնտեսական նկատառում է Չինաստանի համար։ Լայնածավալ ռազմական հակամարտության սկիզբը, որը կարող է ազդել ածխաջրածնային հումքի արդյունահանման և աշխարհի այլ տարածաշրջաններ դրա առաքման վրա, շատ ուժեղ տնտեսական հարված կլինի․ Չինաստանը օգտվում է ածխաջրածինների մատակարարումից հենց այդ տարածաշրջանից։ Այդ պատճառով ինչպես քաղաքական, այնպես էլ տնտեսական նկատառումներով Չինաստանը հանդես կգա որպես խաղաղության կոչ անող ուժ», — ընդգծել է փորձագետը։
Ալեքսանդր Լոմանովի խոսքով՝ Չինաստանին բնորոշ է բոլոր հարցերը լուծել բանակցությունների, փոխզիջումների և համոզման միջոցով։
«Մյուս կողմից, չնայած տարածաշրջանում հեղինակության աճին, և Չինաստանի ամենահայտնի նվաճումը Իրանի և Սաուդյան Արաբիայի միջև հաշտեցման աջակցությունն է, ներկայիս հակամարտությունը կրկին բացահայտեց այն գործիքների պակասի խնդիրը, որոնց միջոցով Չինաստանը կարող էր լուծել տարածաշրջանային հակամարտությունները: Չինաստանին բնորոշ է բոլոր հարցերը լուծել բանակցությունների, փոխզիջումների և համոզման միջոցով։ Սակայն այն դեպքերում, երբ հակամարտությանը մասնակցող կողմերը չեն ցանկանում փոխզիջման գնալ, այլ տրամադրված են ռազմական ուժի միջոցով հարաբերությունները պարզելու, այդ ժամանակ Չինաստանի գործիքակազմը շատ սահմանափակ է լինում», — ամփոփել է Լոմանովը։