Քաղաքական նոտա՝ Նիկոլ Փաշինյանին և կառավարությանը

Ա) նախաձեռնել ՀՀ նոր Սահմանադրության գործընթաց, որը կբխի ՀՀ Անկա­խու­թյան Հռչակագրի դրույթներից, քանի որ միայն այդ փաստաթուղթն է ներկայաց­նում հայ ժողովրդի հավաքական հայեցակարգը, թե ինչպիսի՞ պետություն է նա ցանկանում ունե­նալ,

Բ) տնտեսաքաղաքական գնահատական տալ ՀՀ երեք նախկին նախագահների ղեկավարման տարիների (1991-1998թթ․, 1998-2008թթ․, 2008-2018թթ․) գործընթացնե­րին և հանդես գալ Հայաստանի Հանրապետության ժողովրդի սեփականության հա-կաիրավական օտար­ման դատապարտմամբ ու դրա համար պատասխանատու­ների քրեական պա­տասխանատվության պա­հանջով,
Գ) ի լույս հանել Հայաստանի Հանրապետության յոթը և ավելի միլիարդ դոլարի չափով պարտքի ծախ­սումների մանրամասնություններն ու պատժի ենթարկել թա­լանի և վատնումների հետ առնչված առանցքային անձերին (հատկապես՝ Լևոն Տեր- Պետրո­սյանին, Ռո­բերտ Քոչա­րյանին և Սերժ Սարգսյանին):

Ի՞նչն էր խանգարում համաժողովրդական պահանջով իշխանության եկած ՀՀ վար­չապետին ՀՀ Անկախության Հռչակագրի 7-րդ կետի հիմքով սկսել ազգայնացնել իրավամբ ՀՀ քաղաքացիներին պատկանող ռազմավարական բա­ցառիկ նշանակու­թյան մի շարք օբյեկտները (օրինակ՝ «Զանգեզուրի պղնձամոլիբդենային կոմբինա-տը»), և դրանով խարխլել տեղական օլիգարխիկ համակար­գի հիմքերը։ Սակայն, ինչ-պես ցույց տվեց վերջին մեկուկես տարիների ըն­թացքը, Ձեր գլխավորու­թյամբ այ­սօր­վա ՀՀ կառավարությունը և ՀՀ Ազգային Ժողովի մեծամաս­նությունը («հեղափոխա-կանների» թիմը) վարչաօլի­գարխիկ համա­կարգն իսկապես փոխելու նույնիսկ ցան-կություն չունի։

Վարչաօլիգարխիկ տնտեսաքաղաքական կացութաձևում «իշխա­նություն»՝ նշանակում է երկրի հիմնական հարստության աղբյուրների սեփականատիրու­թյուն։ Եվ Ձեզ քաջ հայտնի է, թե ինչպես է ՀՀ Անկախության Հռչակագրի 7-րդ սահ­ման­ման խախտումով Հայաստանի Հանրապետությունում ժողովրդի սեփա­կանու­թյունն օտարվել ու դարձել օտար երկրների և տեղական մասնավոր ընկերու­թյուն­ների կամ անհատ­ների սեփա­կանություն։ Հատկապես ռազմավարական բացառիկ նշանակություն ունեցող միավոր­ների հակաիրավական օտարումով մասնավորե­ցումն ու դրանց մենաշնոր­հա­յին կարգավիճակ տալը, երբ մեր երկիրը պատերազմա­կան իրավիճակում է, աններելի հանցա­գործ ոտնձգություն էր մեր երկրի պետակա­նության և ժողովրդի կյանքի անվ­տանգու­թյան նկատմամբ։

Հարկ ենք համարում ընդգծել, որ համակարգն է ծնում թե՛ ամբողջատիրություն, թե՛ այդ համակարգում առանցքային անձեր։ Եվ ուրեմն, առանց ՀՀ Անկախու­թյան Հռչակագրի 7-րդ դրույթին համապատասխան սեփականու­թյան իրա­վունքի կիրա­ռության, և առանց երկրի՝ ՀՀ քաղաքացիներին պատկանող հիմ­նական հա­րստության աղբյուրների շահագոր­ծումից առաջացած շահույթի արդարացի վերա­բախշման, հնարավոր չէ նախ­կին վարչաօլիգարխիկ տնտեսաքաղաքական համակար­գի մեջ կոսմետիկ փոփոխու­թյուններով ունենալ ժողո­վրդավարական պետություն և իշ­խանության իրական վերադարձ ժողո­վրդին։ Ավե­լին, նախկին վարչաօլիգարխիկ հա­մակարգի ստեղծած ու ժողովրդին պարտադրած անօրինական (ոչ լեգիտիմ) ՀՀ Սահ­մա­նադրությունը, որը Դուք որդեգրեցիք, ստեղծում է իշխանության օրենսդիր և գործա­դիր թևերի գեր-կենտրոնացում մեկ կու­սակցության, իսկ իրականում մեկ անձի ձեռքում և հանդի-սանում է բռնա­պետական ձևաչափի կիրա­ռում։

Անհարիր և ապազգային ենք համարում նաև Ձեր կառավարության կողմից հայոց լեզվի և պատ­մության նկատ­մամբ նոր իրավական ակտի նախագծով ոտըն-ձըգու­թյունները, «Մշակույթի» և «Սփյուռքի» նախա­րարությունների լուծարումից հետո նոր բովանդա­կու­թյամբ որևէ ծրագրե­րով այդ բացերը լցնելու չկամությունը, հակաբնական ծրագրերով ազգի ու հասա­րակության բջիջ հանդիսացող ավանդա-կան ընտանիքը խարխլելու փորձերը, արտա­քին քաղաքականության աս­պարե­զում անորոշ ու ենթակայա­կան կեցվածքը։
Հեղափոխությամբ ժողովրդավարական պետություն կառուցելու գործընթացն ունի ի՛ր տրամաբանությունն ու օրինաչափություն­ները՝ հին Սահմանադրության կասե­ցում, նոր Սահմանա­դրությամբ նոր տնտեսաքաղաքական կացութաձևի հաս-տատում և իշխանության՝ օրենսդիր, գործադիր, դատական երեք թևերի տարանջա-տում ու անկա­խություն, որը ենթադրում է ժողովրդի կողմից ուղիղ ընտրություննե-րով այդ ինստի­տուտների ձևա­վորում։

Այսուամենայնիվ, եթե Դուք և Ձեր թիմն ի վիճակի չէ՝ չունի ծրագրային հայե­ցա­կարգ և պատ­կերացում, թե ինչ­պե՞ս ՀՀ-ում փոխել վարչաօլիգարխիկ համակար­գը, ապա դի­մեք մեզ, և մենք սիրով կօգնենք Ձեզ այդ հարցում (տե­ղեկացնում ենք, որ մենք ունենք ժո­ղովրդավարական ազգային պետություն կառուցե­լու համապարփակ հայեցակարգ), բայց եթե Ձեզ համար (նույնիսկ Ձեր իշխանության գալուց մեկուկես տարի հետո էլ) ան­ցանկալի է ՀՀ նոր Սահմանադրության գործըն­թաց սկսելը, եթե ՀՀ-ում վարչաօլի­գարխիկ համակարգը ձևավորած երեք նախագահ­ները չեն պատըժ-վելու, եթե Հայաս­տանի Հանրապետության վարչաօ­լիգարխիկ տնտեսաքաղաքա­կան համա­կարգը չի փոխ­վելու, ապա դա նշանակում է, որ Դուք խաբել եք ՀՀ քա­ղաքացի­ներին, և մենք կսկսենք Ձեր հրաժարականը պա­հանջելու գործընթաց։

ՀԱՀ մտավորականների խորհուրդ

Արթուր Արմին Բաբայան
(մշակութաբան)

Ստեփան Սահակյան
(ֆիզիկամաթեմատիկական
գիտությունների դոկտոր, պրոֆեսոր)

Արամ Գաբրիելյան
(բնապահպան, ֆիզիկամաթեմատիկական
գիտությունների թեկնածու)

Հրաչիկ Հակոբջանյան
(բանասիրական գիտությունների
թեկնածու, դոցենտ)

Խաչատուր Խաչատրյան
(գյուղատնտես)

Հրայր Աղինյան
(քաղաքագետ)

Գևորգ Յազիչյան
(պատմական գիտությունների թեկնածու)

Սամվել Կարապետյան
(մշակութաբան)

Աշոտ Գևորգյան
(ֆիզիկամաթեմատիկական
գիտությունների դոկտոր, պրոֆեսոր)

Գրիգոր Բարսեղյան
(ֆիզիկամաթեմատիկական
գիտությունների դոկտոր, պրոֆեսոր)

Հասմիկ Աղինյան
(բժշկուհի)

ՀԱՀ քաղաքական կուսակցությունների
խորհուրդ

Գևորգ Հովսեփյան
(«Նժդեհյան ցեղակրոն» կուսակցություն)

Արտյոմ Խաչիկյան
(«Հայք-հայկազունիներ» կուսակցություն)

Լուսինե Հարոյան
(«Քրիստոնեա ժողովրդական վերածնունդ» կուսակցություն)

ՀԱՀ հասարակական կազմակերպությունների
և նախաձեռնությունների խորհուրդ

Կարո Կարապետյան
(«Վահագն» ռազմահայրենասիրական» ՀԿ)

Աշոտ Աշոտյան
(«Ժողովրդի ձայն» նախաձեռնություն)

Աղասի Մանուկյան
(«Քաղաքացիական միավորում» ՀԿ)

Սարգիս Տեր-Եսայան
(«Իրավունքի և արժեքների գերակայություն» ՀԿ)

Սոնա Աղեկյան
(«Երևանի այլընտրանքային քաղաքապետարան»
նախաձեռնություն)